venres, 22 de abril de 2016

Lecturas viaxeiras para retomar o Moondo Dodro no 2016

A primeira das lecturas que vamos facer é sobre un libro viaxeiro. Un libro que nos conta unha viaxe nada típica, unha viaxe moi especial que se desenvolve ao longo dunha trioloxía.





Ámote Leo A. -Destino Xalundes- de Rosa Aneiros. 

A decisión, entre outra cousas,  debeuse á temática elexida para este curso: As viaxes.


Despois da consabida Pizza-Pedra, -somos parte club catadores de pizza e parte club de lectura-, Carlos recordou o funcionamento do club Moondo Dodro para a xente que asistía por primeira vez a unha xuntanza.



E comezamos coa sesión de posta en común das primeiras impresións, entre as que destacaron as seguintes:

Paola: -Debía ter rematado nun só tomo. Encántame a diversidade de personaxes.
Cristina: -Necesito saber xa quen escribe "Ámote Leo".
Laura Fabeiro: -Estaba convencidad de que Leo era un tío...
Iria: -Leo tiña que ter olvidado a opinión dos seus pais. Reflexionar menos sobre eles e ser máis libre.

Xiana: -Encantoume a maneira de viaxar. Eu nunca o faría.
Jenni: -Había demasiadas descripcións das cidades ás que viaxaba.
Iago: -Non me gustou. Non me gusta a narrativa. Prefiro a poesía.  (Ahí o deixou tan ricamente)
Antón: -Ten unha maneira de narrar moi melancólica, non obstante a idea da viaxe está moi ben.
Álvaro: -Pichin, pichán... Non lin moito... Unha páxina, creo.  (Outra vaca no millo)



Das 18 persoas que asistiron á xuntanza de Moondo Dodro 7 están interesadas en ler a triloxía enteira.
Carlos explica que nas seguintes partes aumenta a acción a respecto das descripcións das cidades. Isto anima a varios máis de cara a aventurarse na trioloxía enteira.




E retomamos como propias varias discusións que se deron no propio libro.

- Falamos das diferentes maneiras de viaxar: mellor viaxar coñecendo o que se vai ver ou viaxar ignorantes sobre a viaxe?
- Que é en realidade unha viaxe? É só desprazarse? Pode haber viaxes sen desprazamento?
- Mellor as viaxes programadas ou improvisadas?

En xeral o alumnado de Dodro é bastante conservador no tema das viaxes e todos coincidiron que, aínda que é atraínte a maneira de viaxar de Leo, eles prefiren viaxar con todo programadiño... (Quen ten cu ten medo).

En xeral, este libro foi de sensacións agridoces. Prometía algo diferente ao que deu, mais invita a continuar coa trioloxía e saber dunha vez... Quen ama a Leo?